Widzenie fotopowe i skotopowe

Czym są i jak właściwie można je od siebie odróżnić? Dzisiaj poruszymy temat widzenia na dwa odmienne sposoby – fotopowe i skotopowe. Z pozoru nieznane nam pojęcia są w rzeczywistości przez nas wykorzystywane każdego dnia. Czytając poniższy artykuł, możesz dowiedzieć się o nich więcej, a tym samym bez problemu nauczyć się je odróżnić.

Widzenie fotopowe, czyli widzenie dzienne

To działanie pozwala na normalne funkcjonowanie przy zwykłej i codziennej ilości światła dziennego, dzięki któremu nasz narząd wzroku może w 100% wykorzystać swój potencjał zmysłu wzroku. Zatem można śmiało stwierdzić, że chodzi o widzenie w większości sytuacji na co dzień, a nawet teraz kiedy czytasz nasz artykuł siedząc przed ekranem komputera albo telefonem w ciągu dnia.

Wszystko to staje się możliwe i działa prawidłowo, dzięki interakcji tak zwanych czopków, czyli receptorów umożliwiających widzenie w normalnych barwach, a tym samym warto zaznaczyć, że posiadają one mniejszy stopień czułości w przeciwieństwie do pręcików, o których więcej opowiemy później. Jednak na tą chwilę pręciki możemy zdefiniować jako bardziej czułe receptory, których zadaniem jest rozpoznawanie natężenia światła w ciemnościach.

Cały proces ich działania ulega zmianie przy zmniejszaniu się nasilenia światła, a wówczas można mówić o widzeniu przejściowym – mezopowym. Po całkowitej utracie widzenia barw przechodzimy już do widzenia skotopowego, o którym szerzej piszemy w dalszej części.

Warto dodać jeszcze, że widzenie dziennie jest najintensywniejsze w momencie, gdy ludzki wzrok skupiony jest na danym punkcie o konkretnym kącie widzenia. W rezultacie jest to bardzo prosta i przyziemna czynność, o której określeniu mało kto słyszał.

Właśnie dlatego mamy nadzieję, że zainteresowaliśmy Cię tym tematem i jednocześnie dowiedziałeś się czegoś zupełnie nowego.

Widzenie skotopowe, czyli widzenie nocne

I teraz przechodzimy już płynnie do opisu widzenia w sposób skotopowy, który jak już wcześniej wspomnieliśmy polega na pracy naszego wzroku w warunkach mniej codziennych, czyli wówczas gdy panuje prawie całkowita ciemność.

W związku z niską ilością światła dziennego czy jakiegokolwiek intensywniej działają receptory w formie pręcików. Natomiast czopki zaprzestają funkcjonować zupełnie, przez co widziany przez nas świat nabiera wyłącznie czarno-szarych barw.

Jak można zauważyć z własnego doświadczenia w nocy widzimy dużo gorzej, wszelkie szczegóły i detale są dla nas mniej zauważalne i niewyostrzone. Poza tym umiejętność rozróżniania poszczególnych punktów odbywa się jedynie poprzez niewielkie odchyły stopnia jasności.

Wszystko to spowodowane jest osłabieniem działania plamki żółtej, która składa się w całości z receptorów czopków, a te przecież odpowiadają za widzenie obrazu w jak najlepszej rozdzielności.